I to jaka historia! Martwy pies w bagażniku, transseksualista, płaszcz Marilyn Monroe, fajtłapowaty policjant i wszytko to w oparach trawki oraz muzyki Boba Dylana. Nadaje to filmowi cudowny klimat. Jak w świecie Johna Irvinga. Zresztą ten film jest jakby ekranizacją ducha prozy Irvinga (który swoją drogą nie miał szczęścia do ekranizacji swoich książek no może poza "Wbrew regułom" ale tam nie było tego jego firmowego czarnego humoru). Reżyserowi udało sie zebrać świetnych aktorów. Szczególnie jeśli chodzi męskie trio. Maguire, Douglas i Downey Jr. to klasa sama dla siebie. Szczególnie Douglas - jedna z jego najlepszych ról. Cała masa ciekawych drugoplanowych postaci takich jak właśnie u Irvinga i Andersona. Dialogi ociekają czarnym humorem:
I know a dead dog when I see one.
I am ... a writer.
I just god my hood jumped on.
Uwielbiam takie filmy. 9/10